Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2008

Ιτιά – Willow (Salix viminalis)


Η Ιτιά ανήκει στην τάξη Σαλικώδη και στην οικογένεια Σαλικίδες και περιλαμβάνει 330 περίπου είδη δέντρων και θάμνων των εύκρατων κυρίως αλλά και ψυχρών περιοχών της γης. Τα δέντρα βρίσκονται κυρίως κοντά σε ποτάμια, χείμαρρους ή ρυάκια τα δε μικρά δέντρα και οι θάμνοι σε βουνά , βραχώδη εδάφη και ορισμένα είδη σε αρκτικές περιοχές. Όλα τα είδη έχουν στενά φύλλα που εναλλάσσονται ,τα άνθη τους είναι αιωρούμενες ταξιανθίες και τα σπόρια τους έχουν μακριές μεταξωτές τρίχες. Μεταξύ των διαφόρων ειδών του γένους παρατηρείται φυσικός υβριδισμός και έτσι τα είδη της ιτιάς πολλαπλασιάζονται. Ο φλοιός της Ιτιάς χρησιμοποιείται στη βυρσοδεψία, ενώ από το φλοιό ορισμένων ειδών εξάγεται μία ουσία που ονομάζεται γλυκοζίτης σαλικίνη και χρησιμοποιείται στη φαρμακευτική. Η ξυλεία των ειδών της ιτιάς δεν είναι ιδιαίτερα ανθεκτική όμως από το είδος άλμπα κάλβα κατασκευάζονται τα μπαστούνια του κρίκετ. Ο τυπικός εκπρόσωπος της ομάδας αυτής των δέντρων είναι η κλαίουσα ιτιά ή απλά κλαίουσα , δέντρο που το ύψος του φτάνει τα 20 μέτρα και το χαρακτηριστικό του γνώρισμα είναι η φυλλωσιά του που γέρνει προς τα κάτω και από μακρινή απόσταση δίνει την εντύπωση μιας βροχής «δακρύων», δικαιολογώντας την ονομασία του. Στην Ελλάδα βρίσκονται 10 είδη και είναι αυτοφυή. Το κυριότερο και πιο κοινό είδος είναι η λευκή ιτιά. Την ονομασία της την οφείλει στις λευκές αποχρώσεις του κορμού της. Το ύψος της μπορεί να φτάσει τα 20 μέτρα , αλλά αργά και σταθερά μέσα σε 15 χρόνια. Το ξύλο της χρησιμοποιείται σε παραγωγή φύλλων επένδυσης και σπίρτων. Όταν ο κορμός είναι λεπτός χρησιμοποιείται στην παραγωγή διαφόρων κουτιών και κιβωτίων , στην παραγωγή χαρτοπολτού και στη γλυπτική καθώς χαράζεται εύκολα. Ο ξυλάνθρακας της λευκής ιτιάς χρησιμοποιείται στην παραγωγή πυρίτιδας και από τα κλαδιά της κατασκευάζονται διάφορα κοφίνια. Όταν η ιτιά ανθίζει δημιουργεί ένα ευχάριστο τοπίο εξ’ ου και το παραδοσιακό τσάμικο.

Ο φλοιός της Ιτιάς είναι τονωτικός, αντιπυρετικός και κατά των ελωδών πυρετών, δροσιστικός. Η Ιτιά είναι τονωτική των εντέρων και του στομάχου. Είναι ακόμη κατά της αιμοπτύσεως και κατά της δυσεντερίας. Η ιτιά περιέχει «Σαλικίνη» και ιτεϋλικό οξύ που είναι κατά των ρευματισμών.

Πικρία και μνησικακία, κατάθλιψη. Βοηθάει το άτομο να έχει αισιοδοξία και χιούμορ,δέχεται την ευθύνη της ζωής και βλέπει τα πράγματα με σωστή προοπτική.

Μέθοδος δυναμοποίησης: Βρασμός

Άγρια τριανταφυλλιά – Wild Rose (Rosa canina)

Το τριαντάφυλλο φυτεύεται σε σακιά κοκκοφοίνικα διαστάσεων 100χ20χ14 εκ τα οποία τοποθετούνται σε υπερυψωμένους πάγκους σε κανάλι σκληρού pvc. Αφού το υπόστρωμα απλωθεί στις γραμμές φύτευσης η πρώτη κίνηση είναι να ποτιστεί το υλικό για 1-1,5 ώρα ώστε να γεμίσει με την αρχική οδηγία λίπανσης. Το αρχικό συμπιεσμένο υλικό διογκώνεται και αφού παραμείνει για 24 ώρες μπορεί να ξεκινήσει η διαδικασία φύτευσης. Αρχικά ανοίγονται οι σχισμές απορροής και στη συνέχεια οι οπές φύτευσης στα σημεία που θα τοποθετηθούν στα φυτά Στην συνέχεια τοποθετείται ένας σταλαχτής σε κάθε φυτό και ξεκινάει η τακτική άρδευση – λίπανση της καλλιέργειας. Οι παράγοντες που πρέπει να ελέγχονται σε καθημερινή βάση είναι το pH, η αγωγιμότητα καθώς και το ποσοστό της απορροής. Με τον τρόπο αυτό μπορούμε να ρυθμίσουμε την ποσότητα και την συχνότητα των αρδεύσεων – λιπάνσεων. Σε γενικές γραμμές η τιμή του pH στην απορροή πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ 5,5 –6. Η τιμή της αγωγιμότητας στην απορροή πρέπει να είναι περίπου 20% πάνω από την αγωγιμότητα που δίνουμε στην άρδευση, ενώ το ποσοστό απορροής πρέπει να είναι 30%. Παράγοντες οι οποίοι παίζουν εξίσου σημαντικό ρολό για την ορθή άρδευση – λίπανση είναι οι συνθήκες περιβάλλοντος, η εποχή καθώς και η ηλικία και το στάδιο καλλιέργειας. Οι τακτικές αναλύσεις του υποστρώματος είναι απαραίτητες ώστε να μπορούν να γίνουν εγκαίρως οι διορθωτικές κινήσεις που μπορεί να είναι απαραίτητες. Η πυκνότητα φύτευσης εξαρτάται από παράγοντες όπως οι κλιματολογικές συνθήκες της περιοχής οι συνθήκες θερμοκηπίου καθώς και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της κάθε ποικιλίας όπως η παραγωγικότητα και η ευαισθησία σε ασθένειες.

Tο άγριο τριαντάφυλλο περιέχει πολλές βιταμίνες και άλατα. Τα πέταλα του είναι τονωτικά και χρησιμοποιούνται κατά των αιμορραγιών και της δυσκοιλιότητας. Έχουν ευεργετική δράση στα νεύρα και είναι κατά της αϋπνίας. Είναι επίσης διουρητικά και είναι κατά των συγκαμάτων.

Για άτομα που παραιτούνται εύκολα και που είναι απαθείς. Βοηθάει το άτομο να νιώθει ανανεωμένο ενδιαφέρον για την ζωή και με ζωτικότητα, απολαμβάνει την ζωή.

Μέθοδος δυναμοποίησης: Βρασμός

Αγριοβρώμη – Wild Oat (Bromus ramosus)

Ανήκει στην οικογένεια Graminae (Poaceae). Είναι μονοετής πόα, ύψους έως 1 μ. Τα φύλλα είναι γραμμοειδή και έχουν μήκος έως 30 εκ. Η ταξιανθία είναι αραιή φόβη και κάθε σταχύδιο αποτελείται από 2-3 ανθίδια. Το ένα από τα βράκτια που περιβάλλουν τους στήμονες και το στύλο (λεπίδες) καλύπτεται από μακριές τρίχες και φέρει μακρύ άγονο περιελισσόμενο στο κάτω μέρος, μήκους 3-6 εκ.

Βρίσκεται σε ξηρές προσήλιες θέσεις, κατά μήκος δρόμων και μέσα σε καλλιέργειες, σε χαμηλά και μέσα υψόμετρα. Είναι ευρασιατικό φυτό, κοινό στην Ελλάδα.

Βρώμη: δημητριακό που δυναμώνει το νευρικό σύστημα, λόγω της υψηλής περιεκτικότητας μεταλλικών αλάτων και βιταμινών, καθώς και πολύτιμων ιχνοστοιχείων, όπως το κοβάλτιο και ο ψευδάργυρος. Η βρώμη δεν θεωρείται ηρεμιστική, γιατί τονώνει το νευρικό σύστημα, αλλά είναι η ιδανική τροφή για το άτομο το όποιου δεν μπορεί να κοιμηθεί ή βρίσκεται σε υπερένταση εξαιτίας έντονης πνευματικής δραστηριότητας. Επίσης ενδείκνυται για τους αθλητές, τους μαθητές και για όλους εκείνους που έχουν ανάγκη συγκέντρωσης.

Για άτομα με δυσαρέσκεια, επειδή το άτομο δεν έχει βρει το επάγγελμα που του ταιριάζει. Πλήξη, απογοήτευση και εκνευρισμός.

Βοηθάει το άτομο να συνειδητοποιεί την πραγματική του αποστολή.

Μέθοδος δυναμοποίησης: Ήλιος

Άσπρη Αγριοκαστανιά – white chestnut (aesculus hippocastanum)

Η κοινή αγριοκαστανιά μπορεί να φτάσει μέχρι 30 μέτρα ύψος. Τα λουλούδια είναι λευκά, με μια κιτρινοκόκκινη περιοχή στη βάση των πετάλων. Βγαίνουν σε συστάδες σαν «κηροπήγια».στα τέλη Μαϊου με αρχές Ιουνίου.

Δίνεται σε άτομα με επίμονες ανήσυχες σκέψεις και νοητικές λογομαχίες.

Βοηθάει με νοητική γαλήνη και μια λύση στα προβλήματα του ατόμου.

Μέθοδος δυναμοποίησης: Ήλιος

Νεροβιολέτα – Water Violet ( Hottonia Palustris)

Το φυτό αυτό έχει ένα στέλεχος φθάνοντας έως και 80 cm σε ύψος. Βασικοκυτταρικο, οι ρίζες του βρίσκονται θαμμένες στη λάσπη ενώ άλλες ασημένιες γυαλιστερές ρίζες ρέουν ελευθέρα στο νερό. Τα φύλλα του είναι βαθιά διχασμένα ως προς την κεντρική φλέβα, όπως και τα δόντια της διπλής χτένας και είναι εντελώς υποβρύχια, αλλά αν υπάρχει μια δραματική πτώση της στάθμης των υδάτων μπορούν να έρθουν στην επιφάνεια. Τα φύλλα είναι αναπληρωτές. Τα Άνθη ανθίζουν από τον Μάιο μέχρι τον Ιούνιο. Τα άνθη είναι ερμαφρόδιτα (έχουν και τα δυο αρσενικά και θηλυκά όργανα) και είναι επικονιάσεως. Έχει ανοιχτά λευκό – μοβ λουλούδια σε στάχυα.

Δίνεται σε άτομα που έχουν περηφάνια και απόμακρη συμπεριφορά.

Αν και το άτομο εξακολουθεί να νιώθει άνετα με τον εαυτό του, έχει επίσης της σοφία και την απαραίτητη συμπόνια για να θέτει τις ικανότητες του στην υπηρεσία των άλλων.

Μέθοδος δυναμοποίησης: Ήλιος

Καρυδιά – Walnut (Juglans regia)


Η καρυδιά ανήκει στην τάξη γιουγκλανδώδη και στην οικογένεια γιουγκλανδίδες με 20 είδη φυλλοβόλων δέντρων .Είναι αγγειόσπερμο,μονοχλαμυδικό φυτό.

Τα φύλλα της καρυδιάς είναι μεγάλα, μακριά, σύνθετα. Τα άνθη της είναι αφανή χωρίς πέταλα και τα αρσενικά σχηματίζουν ταξιανθίες. Ο κορμός της είναι παχύς και η διάμετρος του φτάνει τα 2,5 μέτρα.

Η κοινή καρυδιά φτάνει σε ύψος τα 35 μέτρα και είναι γνωστή και με τις ονομασίες αγγλική ή περσική. Καλλιεργείται για το νόστιμο καρπό της ,το καρύδι και για την εξαιρετικής ποιότητας ξυλεία της.

Τα καρύδια όταν ωριμάσουν τινάζονται από το δέντρο με ράβδισμα και μαζεύονται από το έδαφος πριν μαυρίσουν .Στην συνέχεια ξεφλουδίζονται και ξεραίνονται σε ειδικά ξηραντήρια. Το καρύδι έχει σχήμα σφαιρικό και το περικάρπιο του όταν είναι χλωρό είναι παχύ σαρκώδες και πράσινο ενώ όταν ωριμάζει αλλάζει χρώμα σε ανοιχτό μπεζ-καφέ και γίνεται σκληρό, ξυλώδες κέλυφος.

Το εσωτερικό του καρυδιού η καρυδόψιχα αποτελείται από δύο μεγάλες κοτυληδόνες οι οποίες περιβάλλονται από ένα λεπτό σπερματικό περίβλημα. Η καρυδόψιχα τρώγεται σκέτη σαν ξηρός καρπός ,χρησιμοποιείται στη ζαχαροπλαστική ,στη μαγειρική και τρώγεται με μέλι. Το χλωρό καρύδι γίνεται νόστιμο γλυκό του κουταλιού.

Το ξύλο της καρυδιάς είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό και δεν εμφανίζει ρωγμές. Είναι συμπαγές με εξαιρετική ελαστικότητα και χρησιμοποιείται στην κατασκευή επίπλων πολύ καλής ποιότητας. Επειδή κατεργάζεται εύκολα χρησιμοποιείται και στη ξυλογλυπτική.

Η καρυδιά δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα προσαρμογής και καλλιεργείται σε διάφορους τύπους κλιμάτων και περιβάλλοντος. Όμως αποδίδει περισσότερο σε περιοχές με θερμό και υγρό κλίμα.

Στην Ελλάδα η καρυδιά πολλαπλασιάζεται με σπόρο από καλά και ειδικά επιλεγμένα δέντρα. Σε άλλες χώρες ο πολλαπλασιασμός γίνεται με εμβολιασμό αλλά θεωρείται αρκετά δύσκολος.

Ένα είδος καρυδιάς είναι η μαύρη καρυδιά δέντρο της Βόρειας Αμερικής που φτάνει σε ύψος τα 25 μέτρα. Μακρόβιο φυτό μπορεί να ξεπεράσει την ηλικία των 250 ετών. Το ξύλο της είναι εξαιρετικής ποιότητας , ακριβό και ανθεκτικό. Τα καρύδια που παράγει χρησιμοποιούνται στην αρτοποιία και στην παρασκευή γλυκών και παγωτού.

Η Κίνα είναι πρώτη στον κόσμο σε παραγωγή καρυδιών. Ακολουθούν οι Η.Π.Α., το Ιράν, η Τουρκία και η Ουκρανία.

Τα φύλλα και ο εξωτερικός γλοιός, εσωτερικώς είναι και στομαχικά, αντιχοιραδικά και κατά της λευκόρροιας. Επίσης έχουν την τάση να κατεβάζουν το σάκχαρο των διαβητικών. Ακόμη το πυκνό αφέψημα των φρέσκων φύλλων της καρυδιάς είναι ευεργετικό για πλύσεις των γεννητικών οργάνων των γυναικών σε περιπτώσεις φλογώσεως. Το «τσάι» των φύλλων της καρυδιάς καθαρίζει το αίμα.

Το ίαμα δίνεται σε δυσκολία προσαρμογής σε αλλαγές οποιουδήποτε είδους. Υπερευαισθησία σε ιδέες και επιρροές.

Το άτομο έχει την αποφασιστικότητα να εκπληρώσει τα ιδανικά και τις φιλοδοξίες του, παρά τις αντίξοες συνθήκες, αδιαφορώντας για τα σχόλια και τη γελοιοποίηση.

Μέθοδος δυναμοποίησης: Βρασμός

Αμπέλι – Vine (Vitis Vinifera)

Το αμπέλι, ή κλήμα είναι αγγειόσπερμο φυτό ανήκει δε στην τάξη των ραμνωδών και στην οικογένεια των αμπελιδών με πολλές ποικιλίες που καλλιεργούνται στις εύκρατες περιοχές της γης. Το αμπέλι καλλιεργείται κυρίως για τον καρπό του, το σταφύλι, ενώ και τα φύλλα του χρησιμοποιούνται στη μαγειρική (ντολμάδες). Τα σταφύλια μπορούν να καταναλωθούν ως έχουν ή να χρησιμοποιηθούν είτε για γλυκίσματα (γλυκό του κουταλιού) είτε για την παρασκευή σταφίδων ή κρασιού. ο αμπέλι είναι πολυετές φυτό και αναπτύσσεται γρήγορα. Ο κορμός του έχει πολλαπλές διακλαδώσεις και αρκετούς βραχίονες και βλαστάρια. Ο φλοιός των ξυλωδών τμημάτων βγαίνει σε λωρίδες και αποχωρίζεται. Οι βλαστοί στην πορεία του χρόνου γίνονται ξυλώδεις βραχίονες που ονομάζονται βέργες ή κληματίδες. Το κλήμα έχει βλαστούς και κληματίδες διαφόρων ηλικιών. Κάθε βλαστός έχει τη βάση και την κορυφή που αυξάνεται , διάφορους κόμπους, φύλλα αλλά και τα βασικά διακριτικά του αμπελιού που είναι οι έλικες. Ακόμα τους μεσοκάρδιους βλαστούς και τις ταξιανθίες που εξελίσσονται σε σταφύλια. Τα φύλλα του αμπελιού είναι μεγάλα ,παλαμοειδή και βρίσκονται πάνω στο βλαστό με ένα μίσχο. Το σχήμα τους είναι χαρακτηριστικό και παρουσιάζει διαφορές ανάλογα με την ποικιλία και το είδος, όπως διαφορές παρουσιάζει το χρώμα, το χνούδι στην κάτω επιφάνεια και το μέγεθος. Οι έλικες στηρίζουν τους βλαστούς. Τα μάτια βρίσκονται στις μασχάλες των φύλλων και είναι 2 ειδών ,αυτά που βγαίνουν μαζί με τους βλαστούς και δίνουν μακριά βλαστάρια και αυτοί που βγαίνουν μετά από μία περίοδο αργότερα από τους βλαστούς και δίνουν μικρά βλαστάρια. Επίσης υπάρχει στη βάση του κλίματος μία επιμήκυνση, που λέγεται στεφάνη πάνω στην οποία υπάρχουν μικρά νεκρά μάτια, που λέγονται φυλλίτες. Πάνω από την στεφάνη υπάρχει ένα άλλο μάτι που λέγεται τυφλό ή τσίμπλα, που σε ορισμένες περιπτώσεις δίνει βλαστάρια. Ο πολλαπλασιασμός των κλημάτων γίνεται με τις κληματόβεργες και με δύο τρόπους . Με μόσχευμα ή με εμβολιασμό. Στην περίπτωση του μοσχεύματος λαμβάνεται κληματόβεργα από κλίμα μέσης ηλικίας. Θα πρέπει οπωσδήποτε η κληματόβεργα να έχει μάτια και στο κάτω και στο πάνω μέρος της. Η θερμοκρασία που είναι ευνοϊκή για τη ριζοβόληση είναι από 23-29 βαθμούς .Στη συνέχεια η κληματόβεργα φυτεύεται σε δοχείο κατά προτίμηση σιδερένιο στο οποίο υπάρχει χώμα υγρό και λίγη κοπριά. Όταν η βέργα ριζοβολήση καλά και βγουν τα πρώτα μικρά φύλλα τότε μεταφυτεύεται στο οργωμένο χωράφι. Η διαδικασία του εμβολιασμού είναι δύσκολη. Διαλέγεται βέργα από μικρό κλίμα. Πρέπει να υπάρχει αρκετή υγρασία στην ατμόσφαιρα. Στη συνέχεια το αμπέλι που θα δεχθεί το μόσχευμα σχίζεται και τοποθετείται η κληματόβεργα η οποία δένεται. Το τμήμα της ενώσεως της βέργας και του αμπελιού σκεπάζεται καλά με λάσπη. Το κλάδεμα των αμπελιών είναι απαραίτητο και γίνεται συνήθως το χειμώνα. Υπάρχει και το χλωρό κλάδεμα που γίνεται αργότερα και όταν το κλήμα έχει βλαστήσει ,αλλά αυτό έρχεται απλά να συμπληρώσει το χειμωνιάτικο. Το χειμωνιάτικο κλάδεμα γίνεται από το Δεκέμβριο μέχρι το Φεβρουάριο αλλά ο πιο κατάλληλος μήνας είναι ο Ιανουάριος. Κόβονται όλα τα κλαδιά και αφήνονται 3-4 κληματόβεργες που φέρουν μάτια. Ανάλογα με την ποικιλία χρειάζονται να παραμείνουν στην κληματόβεργα 2-4 μάτια και οπωσδήποτε ένα τυφλό μάτι (τσίμπλα). Με τα χλωρά κλαδέματα βελτιώνονται τα χαρακτηριστικά του αμπελιού και επιδιώκονται καλλίτερα καλλιεργητικά αποτελέσματα, η αύξηση της παραγωγής και η βελτίωση της εμφάνισης του κλήματος. Ο τρύγος είναι η τελευταίο φάση της δραστηριότητας της αμπελοκομίας και αφορά το μάζεμα των σταφυλιών. Ο καθορισμός του χρόνου του τρυγητού έχει μεγάλη σημασία για την ποιότητα των σταφυλιών. Τα σταφύλια που είναι έτοιμα για μάζεμα πρέπει να είναι ώριμα και ο βαθμός ωριμότητας βρίσκεται είτε εμπειρικά , με το μάτι ή με δοκιμή στη γεύση , είτε με χημικές μεθόδους όπως είναι η πυκνομέτρηση (γραδάρισμα) ,όταν έχουμε να κάνουμε με σταφύλια που προορίζονται για παραγωγή κρασιού. Παραδοσιακά τα σταφύλια συγκεντρώνονται σε ειδικά κοφίνια (τρυγοκόφινα) ή σε μεγάλα πλαστικά δοχεία χωρητικότητας 20 κιλών. Για εργαλεία κοπής χρησιμοποιούνται ειδικοί σουγιάδες , ψαλίδια ή λεπίδες. Υπάρχουν πάμπολλες ποικιλίες αμπελιών που βασικά διακρίνονται σε ποικιλίες που είναι κατάλληλες για παραγωγή κρασιού, σε αυτές που προορίζονται για παραγωγή σταφυλιών για επιτραπέζια χρήση, αυτές που είναι κατάλληλες για παραγωγή σταφίδας και τέλος ποικιλίες που προορίζονται για παραγωγή χυμών, κοκτέιλ και κονσερβών. Στην Ελλάδα οι κυριότερες ποικιλίες είναι:

Για λευκό κρασί: Ασύρτικο, μοσχάτο Σάμου, Ρομπόλα, Σαββατιανό, Ντομπίνα ,κακοτρύγης.

Για κόκκινο κρασί: Ροδίτης,Φιλέρι, μαύρο Νεμέας,Καμπερνέ,μαύρο Νάουσας,Λιάτικο,Μαυρορωμαίκο,Μαυροδάφνη,Βερτζαμί,κόκκινο Λήμνου, Κοτσιφάλι.

Για επιτραπέζια σταφύλια: Αβγουλάτο,Ραζακί,Μοσχάτο Αμβούργου,Αετονύχι,επιτραπέζια σταφίδα,Καρντινάλ,Φράουλα.

Για σταφίδες: Σουλτανίνα, Κορινθιακή σταφίδα.

Ο καρπός του αμπελιού είναι διαιτητικός, τα φύλλα του είναι στυπτικά τονωτικά, με συνεχή χρήση του αφεψήματος καταπολεμάται η παχυσαρκία. Τα φύλλα των αμπελιών έχουν την ιδιότητα να ρυθμίζουν την κυκλοφορία του αίματος.

Δίνεται σε άτομα με αυταρχική και άκαμπτη προσωπικότητα, που πάντα επιδιώκει την εξουσία. Ανελέητη φιλοδοξία. Βοηθάει το άτομο να γίνεται ένας συνετός και συμπονετικός ηγέτης ή δάσκαλος που εμπνέει τους άλλους. Χρησιμοποιεί τις ηγετικές ικανότητες για να καθοδηγεί και όχι για να κυριαρχεί.

Μέθοδος δυναμοποίησης: Ήλιος